“Mae ceisio rhoi grŵp o luniau at ei gilydd sy’n cynrychioli ôl-gatalog di-dor yn troi allan i fod yn broses llawer mwy lletchwith nag yr oeddwn wedi’i ddychmygu. Mae'r syniad o neges gydlynol yn mynd syth allan trwy’r ffenestr ac mae'r dasg yn disgyn i fath arall o ddetholiad. Mae’r cymhelliant gwreiddiol yn llithro i ffwrdd ac mae’r cyfle’n codi i edrych yn agos at rythm tebygolrwydd a derbyn diddordebau sylfaenol. Yn fwyaf amlwg mae’r ffotograff ei hun fel gwrthrych mewn lliw neu arlliw. Mae casgliadau o ddelweddau yn ymwneud â phwnc neu thema benodol bellach yn ymddangos fel ailwneuthuriad o’r prif gyfareddiad hwn.”
Crow. 2012. - ©Tim Williams
“Mae lle a hunaniaeth yn ddau beth sydd o ddiddordeb i mi, a thros amser, mae’r camera wedi fy helpu i ddeall fy lle yn y byd hwn. Mae’r berthynas rhwng yr hunan a lle yn hanfodol ac nid yw’n gwlwm hawdd i’w ddatod. Yn byw yng ngogledd Cymru yn fy arddegau, roeddwn i’n ysu i gael byw bywyd trefol, a phan symudais yn y pen draw i Lundain, roeddwn i wrth fy modd yno, ond hefyd yn teimlo allan ohoni. Ar ôl ychydig, sbardunwyd fy nghod rhagosodedig a dechreuais gerdded. Roedd symud i Derby yn haws i’w amgyffred - dinas llai cymhleth gyda chefn gwlad hyfryd ar garreg ei drws. Mae Derby hefyd yn rhannu cyfrinach y mae pob ffotograffydd sydd wedi byw yma yn gwybod amdani. Gan ei bod yng nghanol ehangdir Prydain, mae ei golau yn unigryw ac yn fendigedig. Mae ei ansawdd mor amlwg â goleuder yr arfordir."
Anest. 2014 - ©Tim Williams
“Fel myfyriwr yn Derby ar ddiwedd yr 1980au, cefais fy nghyflwyno i linach o addysg ffotograffiaeth a oedd yn cysylltu’n uniongyrchol â’r tawddlestr o ddiwedd y 1960au, pan oedd pobl fel Bill Jay, Sue Davies, Val Williams, Peter Turner, Tony Ray-Jones ac eraill, yn procio pethau drwy gyflwyno gwaith newydd cyffrous a chynnig cyd-destun a oedd wedi’i osod yn erbyn ailwerthusiad o hanes ffotograffiaeth Prydain. Dau ddegawd yn ddiweddarach, roedd y gymuned ffotograffiaeth yr oeddwn yn ceisio dod yn rhan ohoni yn dal fel pe bai’n gweithredu mewn gwactod. Roedd yna ychydig o orielau yn y DU a oedd yn brwydro dros yr achos a chwpl o leoliadau’n derbyn cyllid gan gyngor y celfyddydau, lle roedd ffotograffwyr yn heidio i gael y cyfle. Roedd llyfrau’n ganlyniad pwysig.”
“Erbyn troad y mileniwm newydd, roedd murmur ffotograffiaeth ddigidol yn troi’r model traddodiadol ben i waered. Byddai posibiliadau newydd o ddadleniadau diddiwedd a sgrin olygon yn gwneud ffilmiau ac ystafelloedd tywyll yn hen hanes, neu dyna ddywedwyd wrthym beth bynnag. Roedd hon yn foment dyngedfennol i'r hen warchodwyr - rhoi'r gorau i ddiogelwch deunydd a chrefft ac ymgymryd â synwyryddion a phicseli. Yn y cyfnod hwn hefyd gwelwyd ffotograffiaeth yn cael ei groesawu’n galonnog gan y byd celf difrifol. Roedd printiau’n gwerthu am arian nas gwelwyd ei debyg o’r blaen ac roedd yr orielau’n manteisio’n gyflym ar broffidioldeb, gyda phrintiau mwy mewn argraffiadau cyfyngedig a oedd yn mynd yn llai ac yn llai o hyd.”
“Rydyn ni i gyd bellach yn gallu creu lluniau’n rhwydd a’u rhannu ar unwaith, ond mae perthynas y ffotograff â’r hyn sy’n real mor anghaffaeladwy ac afreal ag erioed. Fel y dywedodd rhywun pwysig unwaith, “Cafodd ffotograffiaeth ei eni yn gyfan.” Wrth ailadrodd yr arbrawf drosodd a throsodd, rwyf wedi dod yn hoff iawn o'r lluniau sy'n dangos yr hynodrwydd hwn - lle mae'r camera yn datgelu ei hun fel cydymaith hudol."